ویروس‌های مصنوعی نجات دهنده جان انسان
تاریخ انتشار: ۱۲ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۸۸۹۰۱۳
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما؛ این ناقل‌های مصنوعی مانند ویروس‌ها عمل می‌کنند، اما به جای گسترش عفونت، بافت‌ها را بهبود می‌بخشند، مولکول‌ها را ترمیم می‌کنند و ژن‌ها را ویرایش می‌کنند. آنها از نانومواد قابل تنظیم، بیومولکول‌های درمانی و باکتریوفاژ T۴ (ویروسی که باکتری‌های مضر و حتی مقاوم به داروی متعددی را آلوده کرده و از بین می‌برد) ساخته شده‌اند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
محققان از باکتریوفاژ T۴ به عنوان زیرساختی برای پروژه AVV استفاده کردند. آنها تمام مواد ژنتیکی اصلی را از پوسته پروتئینی آن (کپسید) حذف کردند و سپس با استفاده از CRISPR، کپسید باکتریوفاژ را با DNA خارجی و سایر مولکول‌های زیستی پر کردند.
این یک دستاورد به ناقل مصنوعی اجازه می‌دهد تا ویروس‌های طبیعی را که حاوی یک پوشش لیپیدی نیز هستند تقلید کند، و بنابراین، درست مانند یک ویروس، AVV می‌تواند به راحتی وارد سلول انسانی شود.
یکی از محققان این طرح گفت: در این روش ما نشان داده ایم راهی برای ایجاد درمان‌های ژن درمانی ایمن و موثر مبتنی بر باکتریوفاژ با پتانسیل بهبود تقریبا نامحدود برای شرایط ژنتیکی مانند بیماری سلول داسی شکل، دیابت و سرطان وجود دارد و این یک گام بزرگ رو به جلو برای گسترش فضای ژن درمانی موجود و همچنین ایجاد فضای جدیدی برای درمان‌های آینده است.
در این روش ویروس های مصنوعی می توانند با عنوان نانوذرات با ظرفیت بالا که قادر به تحویل مقادیر زیادی از مولکول‌های زیستی درمانی به طور همزمان هستند، عمل کند. محققان همچنین ناقل‌های ویروس مصنوعی را در محیط آزمایشگاهی برای انتقال دیستروفین (بزرگترین ژن موجود در ژنوم انسان) به سلول‌های انسانی آزمایش کردند و این آزمایش موفقیت آمیز بود.
به گفته محققان، تمام ناقل‌های ژن درمانی شناخته شده در حال حاضر مانند آدنوویروس یا نانوذرات لیپیدی در مرحله آزمایشی هستند.
نتایج این تحقیق در مجله Nature منتشر شده است.
منبع: خبرگزاری صدا و سیما
کلیدواژه: ویروس ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.iribnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری صدا و سیما» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۸۸۹۰۱۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مغز انسان به شکلی بی‌نظیر شبیه‌سازی شد
دانشمندان هلند و کره جنوبی به تازگی دستگاهی به نام «ممریستور یونترونیک(مقاومت حافظه)» یا به عبارت دیگر سیناپس مصنوعی ساخته‌اند. این دستگاه که کمی قطورتر از موی انسان است، بخشی از مغز را شبیه‌سازی می‌کند که به ما در فکر کردن و یادگیری کمک می‌کند. این اولین باری نیست که دانشمندان تلاش می‌کنند دستگاهی ایجاد کنند که می‌تواند شبیه مغز انسان فکر کند، اما این دستگاه خاص است، زیرا مانند دیگر دستگاه‌ها ساخته نشده بلکه مانند مغز ما ساخته شده است.
به گزارش ایسنا، این دستگاه مغز مانند چیست و چرا تا این اندازه خاص است؟ ممریستور یونترونیک دارای یک کانال میکروسیال مخروطی است که داخل آن محلولی از نمک(کلرید پتاسیم) محلول در آب قرار دارد.
به نقل از دیجیتال‌ترندز، هنگامی که دستگاه سیگنال الکتریکی دریافت می‌کند، یون‌های موجود در محلول آب از کانال به سمت بالا حرکت می‌کنند و موقعیت خود را تغییر می‌دهند و این حرکت بر چگالی و هدایت یون تأثیر می‌گذارد. این اساسا میزانی که ممریستور می‌تواند الکتریسیته را هدایت کند، تغییر می‌دهد که به نوعی شبیه به نحوه اتصال سلول‌های مغزی قوی‌تر یا ضعیف‌تر بر اساس تجربیات ما است.
این ممکن است نزدیک‌ترین مدل به نحوه عملکرد مغز ما در یک محیط مصنوعی باشد و با تلاش‌های قبلی متفاوت است، زیرا کاملا از آب و نمک ساخته شده و برخلاف مدل‌های قبلی سیلیکون و فلزات ندارد.
اگرچه ممریستورها در پلتفرم‌های متداول مختلفی استفاده شده‌اند، اما با مغز انسان متفاوت هستند زیرا تنها به یک منبع اطلاعاتی مانند الکترون‌ها متکی هستند و فقط به ورودی‌های الکتریکی پاسخ می‌دهند. این با نحوه عملکرد سیناپس‌ها در مغز ما متفاوت است، زیرا سیناپس‌ها می‌توانند برای انجام کار به سیگنال‌های الکتریکی و شیمیایی تکیه کنند.
کاربردهای فعلی هوش مصنوعی، حتی پیشرفته‌ترین آنها، توانایی تفکر مستقل مانند مغز انسان را ندارند. در همین حال، مدل‌های زبانی بزرگ(LLM)، در حالی که ممکن است شبیه به مغز ما به نظر برسند، فقط مجموعه‌ای از کلماتی هستند که افراد دیگر و ماشین‌ها بیان کرده‌اند. توانایی آنها در خلقت ناشی از یادگیری از انسان است و نه از توانایی آنها در تفکر مستقل.
این تحقیق که توسط محقق دکتری تیم کامسما(Tim Kamsma) رهبری می‌شود، نتیجه مشترک کار انجام شده توسط دانشگاه اوترخت در هلند و دانشگاه سوگانگ در کره جنوبی است. این اولین بار در نوع خود است که از کانال‌های یونی سیال برای شبیه سازی مکانیسم‌های پیچیده مایع در مغز استفاده می‌شود. با این حال، به رغم این جهش، دستگاه‌های ممریستورهای یونترونیک هنوز در مراحل ابتدایی خود هستند و استفاده از آنها برای ساخت رایانه‌های نورومورفیک(neuromorphic) هنوز نیاز به پیشرفت دارد.
ساخت چنین دستگاه‌هایی پله‌ای برای عصر بعدی هوش مصنوعی است.
انتهای پیام
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند